Sve, sve, sve – samo ne ono pravo

Nisam puno niti očekivao, ali sam ipak krajnje razočaran ovom Marićevom bojažljivošću koja je na granici neodgovornosti jer se gubi dragocjeno vrijeme što si Hrvatska ne može priuštiti. Od primarnog budžetskog suficita – čak niti onog skromnog od 1,5% kojeg je sugeriro Nielssen ili super-skromnog Vujčićevog od 1% dakle definitivno ništa?!?! Na priče o reformama naravno nećemo gubiti vijeme; pa niti na ponovna upozorenja gdje je sve Hrvatska u grupi najgorih (vanjski dug – ponavljam vanjski a ne javni) preko 100% BDP-a po podacima JEDH (Joint External Debt Hub) – kao kod Grčke, Madžarske i Slovenije; a po beznačajnosti (izvoz industrijskih proizvoda u Njemačku kao postotak BDP-a) je prva u Evropi.

Ono što bi upravo sada trebalo biti zanimljivo je pitanje banaka, posebno UniCredit-a i Bance Intese koje zajedno drže preko pola bankarske aktive u Hrvatskoj (i nigdje drugdje u Evropi). Prošli tjedan mediji su tutnjali glede sporazuma Italije sa Komisijom EU glede nagomilanih rješavanja problema problematičnih kredita pet najvećih talijanskih banaka. I relativno i po vrijednostima kod tih problematičnih i loših kredira prva dva mjesta drže upravo UniCredit i Banca Intesa.

Ne namjeravam na stranicama ovog foruma komentirati ovu inače super zanimljivu problematiku indirektnog državnog spšavanja banaka u teškoćama, ali što ako operacija spašavanja ne uspije i problemi se nastave gomilati, pa dionice UniCredita i Bance Intese nastave padati?