Od kada su se filozofi zainteresirali za tematiziranje dugovanja, dugovanje kao i zarađivanje postaju sve jasniji i dostupniji običnom ljudskom razumu. Ekonomisti i političari su zakazali.Oni nemaju što reči niti što ponuditi dužničkoj ekonomiji.“ Kolektivni ekonomski intervencionizam i politički voluntarizam dobivaju obrise čudovišta“, upozorava Bogomir Kovač, poznati slovenski ekonomist. To je nailustrativnije na pitanju bankarske unije i riješavanju problema banaka. Možemo to ČUDOVIŠTE vidjeti kod društva Oliver Wyman koje obavlja stresne testove za Evuropsku centralnu banku. Kako nas upozorava Kovač, to društvo je 2006 godine izvršilo stresni test kod Anglo-Irish Bank i proglasilo je za najbolju banku na svijetu, a samo tri godine kasnije tu istu banku u predstečajnom postupku su nacionalizirali.
Zarađivanje je istovremeno trošenje, kažu filozofi. Istovremeno si dužnik i vjerovnik, istovremeno zarađuješ i trošiš, istovremeno dobivaš i gubiš ect.
Ako izuzmemo političke filozofe lijeve i/ili desne orijentacije, koji prizivaju utopističke i/ili mističke momente, a oslonimo se na socijalnu ontologiju, uviđamo da je novac postao dominantno knjiigovodstvenovirtualni i bezsubjektan. Isto se dešava i sa dugovanjem odnosno zarađivanjem.
Da li je uistinu poznat subjekt zarade Zabe i PBZ-a?

neka im padaju zarade, dosta su nas gulili desetljećima!